Kolory szlaków – co oznaczają?

Szlak, którym biegam w mojej miejscowości

Większość rozmów o górach odbywam z ludźmi, którzy często w nich bywają. Czasem jednak zdarza się, że opowiadam o czymś wielbicielom mórz i nizin. Wówczas na porządku dziennym są pytania o to, czy szlak, który pokazuję na zdjęciu był czarnego koloru, bo wygląda na trudny i stromy. Kolory szlaków mają znaczenie jedynie przy trasach narciarskich, nie pieszych.

Być może nie należysz do osób, które dotąd definiowały trudność szlaków po kolorze, ale nigdy nie zastanawiałeś się nad tym, co oznaczają poszczególne kolory szlaków.

Dziś się temu przyjrzymy. Czas obalić jeden z największych górskich mitów.

 Szlaki turystyczne w Polsce

W Polsce szlaki turystyczne często są jedynymi trasami, którymi możemy się przemieszczać na terenie parków narodowych. Oznacza się je za pomocą trzech poziomych pasów – dwóch białych u góry i doły oraz jednego kolorowego, po środku. 

Szlaki Główne (Główny Szlak Sudecki, Główny Szlak Beskidzki, Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej) najczęściej oznaczone są kolorem czerwonym. Niegdyś były one prowadzone ze wschodu na zachód i odwrotnie. 

Szlak niebieski oznacza szlak dalekobieżny, niegdyś prowadzony był z północy na południe i odwrotnie. 

Kolor zielony doprowadzi nas do charakterystycznych miejsc, żółty zaś jest szlakiem łącznikowym/dojściowym. 

Nie przeoczysz żółtego oznaczenia 🙂

Tu dochodzimy do czarnego szlaku, który od lat budzi grozę początkujących turystów, gdyż odczytują go jako najtrudniejszy na trasie. Tymczasem to po prostu krótki szlak dojściowy. Owszem – zdarza się, że jest on dość stromy, ponieważ z założenia wtedy szybciej zdobywamy wysokość, ale nie jest to regułą. Wystarczy spojrzeć na krótki odcinek, który prowadzi do Smreczyńskiego Stawu w Tatrach. Nic strasznego. 🙂

Droga na Ślężę – szlak czerwony i archeologiczny. Spokojnie, nie ma na nim niedźwiedzi. 🙂

Oczywiście to tylko pewne założenia, które nie zawsze sprawdzą się w przypadku każdej trasy. Zasady wytyczania szlaków mówią m.in. o tym, by oznaczenia znajdowały się nie dalej jak 200 metrów od siebie i by dwa szlaki o tym samym kolorze nie znajdowały się blisko siebie, jednak i tu zdarzają się odstępstwa. 

Grunt to otwarta głowa i mapa w plecaku. Reszta to ciekawostki.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *